Szałwia judejska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Salvia judaica)
Szałwia judejska
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

jasnotowce

Rodzina

jasnotowate

Rodzaj

szałwia

Gatunek

szałwia judejska

Nazwa systematyczna
Salvia judaica Boiss.
Diagn. Pl. Orient. 12: 61 1853[3]

Szałwia judejska (Salvia judaica Boiss.) – gatunek rośliny z rodziny jasnotowatych (Lamiaceae). Występuje w obszarze śródziemnomorskim[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Roślina efemeryczna, o wysokości 40–80 cm. Łodyga rozgałęziona, liście pojedyncze, obustronnie ogruczolone, brzegi blaszki ząbkowane. Kwiaty różowo-fioletowe, aromatyczne, wyrastające w okółku po 6–12. Kwitnie od kwietnia do czerwca[4][5].

Rośnie w zaroślach, na stepach i półpustyniach[4].

Udział w kulturze[edytuj | edytuj kod]

Według niektórych znawców roślin biblijnych kształt tradycyjnego, siedmioramiennego świecznika żydowskiego, zwanego menorą, wzorowany jest na rozgałęzieniach tego gatunku szałwii. Hebrajskie słowo mōrijjā(h) występuje zarówno w nazwie góry Moria, wymienionej w Księdze Rodzaju (22,2), jak i wzgórza Moria, na którym zbudowano Świątynię Jerozolimską. Zdaniem J. Maillata i S. Maillata jednak bardziej odpowiednim wzorem menory jest dziewanna synajska (Verbascum sinaiticum)[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-31] (ang.).
  3. The Plant List. [dostęp 2015-01-03].
  4. a b c Flowers in Israel. [dostęp 2015-01-03].
  5. a b Zofia Włodarczyk: Rośliny biblijne. Leksykon. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2011. ISBN 978-83-89648-98-3.